ομοκυκλικός

-ή, -ό

φρ. «ομοκυκλικές ενώσεις»

χημ. κατηγορία κυκλικών οργανικών ενώσεων τα μόρια τών οποίων περιέχουν έναν ή περισσότερους κυκλικούς δακτυλίους αποτελούμενους αποκλειστικά από άνθρακα, αλλ. καρβοκυκλικές ενώσεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. homocyclic (< ομ[ο]-* + κυκλικός)].